اصولاً آدم ها برای ارزش گذاری چیزها معیارهایی دارن پول،علم،قدرت، شهرت، زیبایی و چیزهای دیگه اکثر این موارد هم به خودی خود خوب هستند، منتهی همه یک نقطه ضعف مشترک دارن و اون هم عمر محدود اونهاست پول : تا دم مرگ با آدمه علم دنیوی : تا دم مرگ با آدمه و اونور دیگه به کار نمیاد قدرت هم که مطمئناً تا دم مرگه که با آدمه شهرت و زیبائی و همه و همه همینطور هستند. حالا من اگه بیام اینها رو معیار خودم قرار بدم هرچند برای اهداف کوتاه مدت خوبه ولی برای بلند مدت (تا ابد) کارایی نداره حالا اینجا با یک مقدار شناخت پیدا کردن به حق تعالی و خالص کردن نیت، آدم با یک تیر هزاران نشان میزنه اون که تمام صفات زیبا رو داره و مرگ در ذات او راهی نداره، پس من میام ملاکم رو اون قرار میدم پول در میارم، برای این در میارم که بتونم به زندگی آبرومندانه داشته باشم و خرج خانواده (در آیینده) رو بدم و به دیگران کمک کنم و هزار یک خوبی دیگه که همش مورد تائید و گاهاً تاکید حق تعالی ست، کسب علم میکنم تا با این وسیله برای خودم و سایرین مفید باشم و این هم مورد تائید و تاکید اوست قدرت هم که به عقیده من اگر قرار باشه از راه سالم بدست بیاد، تنها و تنها به عنایت خود اونه و اگر برای خودش مصرف بشه عالیه شهرت هم باز اگر قرار باشه باشه، از راه خیر اگر باشه باز جاودانه میمونه زیبائی هم همینطور، من تمام زیبایی هایی که من رو به یاد او میندازن رو دوست دارم و سعی میکنم زیبا باشم تا یکی به نفع تیم او بشه. و در آخر همسر و فرزند و دوست و همکار و همسایه و از اینجور موارد، همه رو ترجیح میدم از اون دسته ای باشن که بخاطر "برگزیدن تاج بندگی او" باهاشون باشم، تا ابدی بشن. خیلی ها هدفشون از کسب و کار و تحصیل و اینها مواردیه که من نوشتم، ولی نکته ظریفش اینجاست که من باید سعی کنم بخاطر این کار کنم که کار کردن موجب خوشنودی او میشه، هرچند تمام مزایای کار کردن رو دارم، ولی تنها تغییر نیت اون هم با شناخت و با خلوص نیت موجب میشه خوشی آدم ابدی بشه و دارایی های مادی و معنوی آدم تا ابد باهاش بمونه، حالا یا به همون صورت اول یا بصورت های دیگه.
خوبه، نه ؟!
کلمات کلیدی :
نوشته شده در چهارشنبه 88/2/9ساعت 9:1 عصر  توسط رضا
نظرات دیگران()